Deel 2 Even naar Bali...

4 maart 2019 - Mataram, Indonesië

Zo daar zijn we weer! 
Zaterdagmorgen moet Charline eerst nog tot 10.00 naar school. Als ze terug is, gaan we met de scooters naar de haven van Lembar. Een ritje van zo ongeveer een uur. Een stukje rijden we binnendoor door de dorpjes en de rijstvelden. Prachtig!
Officieel vertrekt er elk uur een boot naar Bali. Maar.... we zijn in Indonesië: of er een boot vertrekt en wanneer dan, en waar vandaan dan, dat is nog niet zomaar helder. Dus we doen wat we vaak doen op Lombok: wachten en nog eens wachten. Gelukkig hebben we Putu bij ons, die kan navragen hoe het allemaal zit. 

Wachten in een haven is eigenlijk helemaal niet zo erg. Er is veel leven in de brouwerij. Enorme veerboten varen af en aan. Verkopers krioelen over de kades en zijn zeer vasthoudend om je iets te verkopen. Ze blijven een eeuwigheid naast je staan hangen en prijzen voortdurend iets aan, vooral dingen om te eten op de boot maar ook veel t-shirts en sarongs.
Op een gegeven moment staan we naast een Engels sprekende man, die enorm tekeer gaat. Hij is totaal opgefokt, omdat er niks geregeld is. Hij tiert, dat het toch te gek is, dat niemand je hier vertelt, dat de boot niet op tijd komt, dat je naar een andere andere aanlegsteiger moet, en over wanneer en waar je de boot op moet. Hij wil bordjes en mondelinge informatie roept ie. Je ziet dat iedereen zich enorm geneert over deze uitbarsting en hij houdt maar niet op... Voordat ik er erg in heb spreek ik hem aan en zeg hem netjes dat ie zich maar eens moet realiseren dat ie niet in Europa is! Oei dat was niet slim, want nu heb ik het gevreten en begint ie tegen mij tekeer te gaan. Wie ik dan toch wel niet ben om.... etc., etc..... 
Gelukkig kunnen we snel daarna eindelijk om 14.30 uur i.p.v. 12.00 uur de goede boot op en zijn we hem kwijt.

De overtocht naar Padangbai in Bali duurt 4 uur en verloopt zonder problemen. Op naar Tihingan waar de familie van Sri woont. Een uurtje tuffen vanaf de haven. Ze wonen als familie allemaal bij elkaar. Grootmoeder, ouders, ooms en tantes, neefjes en nichtjes van Sri. Het valt ons op, dat het weerzien zoals wij er naar kijken vrijwel zonder zichtbare emoties verloopt.  Het is ruim een half jaar geleden, dat ze elkaar als gezin en familie hier hebben gezien. Maar niks geen gezoen of oeh en aah. Ze zijn er gewoon weer, ze schuiven in en iedereen gaat weer z'n normale gang. Ik moet zeggen, het heeft wel wat. Niks geen drie zoenen per persoon; zo'n gedoe.....
We kunnen, dank zij de wijze lessen van onze goeroe Herman nu een klein beetje Indonesisch. Daarom denkt iedereen meteen, dat we ze perfect kunnen verstaan en vertellen ze ons hele verhalen. Wat is het toch lastig als je elkaars taal niet spreekt. Maar lachen en aardig zijn werkt altijd!
Na het eten (oh oh, alweer een uitgebreide rijsttafel; lekker, lekker!) gaan wij samen met het gezin van Putu naar het huis van een neef, een stukje verder op. We hebben een beroerde nacht. We zijn allebei snotverkouden geworden. Waarschijnlijk van de airco in het vliegtuig, in de kamer, op de boot.

Na twee keer ontbijt (van Sri en daarna ook weer bij de familie; onmogelijk om te weigeren....)gaan we met z'n negenen van huis voor een rondje Bali met de scooter. Bali oogt anders dan Lombok. In de eerste plaats natuurlijk, omdat het overwegend Hindoeïstisch is. Overal kleine tempels bij de huizen en onderweg allemaal grote tempels met torentjes,godenbeelden en overal bloemen. Dat ziet er heel vriendelijk uit. Ook is het hier schoner en opgeruimder.
Na een prachtige rit bezoeken we eerst een oud dorp in de buurt van Bangli. Hier wonen allemaal Hindoe families in een complex bij elkaar. Heel mooi en indrukwekkend. En overal natuurlijk weer een echt Indonesisch hapje en drinken. Onze vrienden zijn dol op een drankje dat daleman heet. Kokosmelk met daarin onbestemde groene brokken gelei. Het ziet er niet uit maar het is echt lekker.
Daarna verder naar het meer van Batur. Met uitzicht op de berg met dezelfde naam. Mooi! Er worden natuurlijk voortdurend selfies en groepsfoto's gemaakt. Want deze speciale dag verdient het om vastgelegd te worden. 

Na een heerlijke dag sluiten we ons bezoek met z'n allen af met eten in een plaatselijke warung en zit ons bliksembezoek aan Bali er al weer op en hebben we alweer meer familie in Indonesië!

Al met al liggen we vannacht om half drie eindelijk weer in bed. Lekker uitslapen vanmorgen. Henk klust wat voor Putu om allerlei kleine gebreken in huis op te lossen. We zijn allemaal een beetje duf van de reis. Vandaag nog wat rommelen en dan morgen naar Labuan Pandan!

Sampai Jumpa,

Henk en Klaaske


 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

13 Reacties

  1. Mascha:
    4 maart 2019
    He wat leuk om te lezen! Meer van Batur zijn wij ook jaren geleden geweest, prachtig!
    Succes morgen!
  2. Mieke Steenman:
    4 maart 2019
    Wat een mooie ervaringen, ik zie zo voor me wat je beschrijft Geen 3 kussen iedere keer weer spreekt jou wel aan hè Klaaske 😏
    Zie nu al uit naar het volgende verslag groetjes 🍀🍀
  3. Joke:
    4 maart 2019
    Wat leuk om jullie reis op deze manier te volgen. Prachtig land, mooie, lieve mensen, dus geniet ze! Tot je volgende verslag:-)
  4. Désirée:
    4 maart 2019
    Er is een groot schrijfster/schrijver in jou/jullie verloren gegaan! Heel goed dat jullie dit nu doen! We zijn er nu gewoon helemaal en allemaal bij.... Schrale troost: ook wij waren de afgelopen week allebei flink en ieder wel een week verkouden. Maar in die vochtige warmte is het nog wel wat vervelender, denk ik. Beterschap!

    Tsja, snoep verstandig, eet een appel gaat dus ook niet op..... Maar het is natuurlijk wel verdacht om appels in een laptoptas te stoppen.....

    Ik hoop dat jullie morgen die koffer terugkrijgen. Ik heb de nacht na het lezen van jullie verhaal prompt gedroomd dat ik op een vliegveld met 2 koffers met onze kleren en een aantal tassen in een Albert Heijnkarretje even niet oplette door het nogal moeilijk aan krijgen van m'n jas en de beide koffers werden gestolen. De hele nacht wanhopig gezocht en me zorgen gemaakt dat ik al die kleren opnieuw moest gaan kopen. Enorm opgelucht toen ik wakker werd.....
  5. Anke:
    4 maart 2019
    Hai, leuk weer wat van jullie te horen. Ik heb net opgezocht wat een “warung” is en ben er achter gekomen dat het een café/restaurantje is. Zo leer je nog eens wat😉 Ook ben ik nieuwsgierig naar het drankje “daleman”. Ik kon het niet vinden op Google, maar het zal vast lekker zijn zoals jullie al schreven.
    Selamat tinggal👋
  6. Herman en Trijntje:
    4 maart 2019
    Mooie foto's zeg Prachtig land geniet ervan tot het volgende verhaal.
  7. Job:
    4 maart 2019
    Klaaske, nog een keer proberen .Leuk reisverslag weer .Ik las dover je daleman kokosdrank. V0lgens mij zeker te vergelijken met het Javaanse Tjendol een mierzoet kokosdrankje met groene sliertjes rijstmeel. Drink ik altijd op de herdenkingen in Bronbeek te Arnhem evenals stroop soesoe een mierzoete melkdrank met rozenstroop. Allebei heel lekkerr zo een of twee maal per jaar . Fijne tijd en tot de volgende keer
  8. Herman en Willy:
    4 maart 2019
    Terima kasih atas ceritamu yang bagus. Jammer dat je die aan varing hebt gehad. Ik hoop dat Julie
    geen nare dromen hebben gehad. Wees sabar en pukul terus. Salam manis Pak Herman.
  9. Margit:
    4 maart 2019
    Wat heel erg leuk om jullie reis te volgen! ik houd mama op de hoogte van jullie belevenissen!
    Ik zie het al helemaal voor me Klaaske dat jij de Engelsman wil kalmeren en dan de gebeten hond bent, trek het je niet aan!
  10. Chris en Diny.:
    4 maart 2019
    Leuk om jullie verhaal te lezen. Zo kunnen wij ook een beetje meegenieten.
    Veel plezier en wij kijken uit naar het volgende verhaal.
  11. Henk en Roelie:
    4 maart 2019
    We hebben het gevoel dat we een beetje met jullie mee mogen reizen, heel mooi!!
    Geniet er van!!




    .
  12. Ali:
    6 maart 2019
    Leuk om jullie belevenissen te lezen. Ik gniffel even bij de opmerking van broer Gerrit: 't Is te drinken...' Herkenbaar voor mij als Drentse. Zo te lezen heel veel bijzondere ontmoetingen en natuurschoon. Geniet ervan!
  13. Marie Kleiboer:
    6 maart 2019
    Wij genieten van jullie belevenissen en de mooie foto's.
    Voelen ons een klein beetje mee op reis.
    Fijn dat jullie ons allemaal zo laten meegenieten.
    Beterschap met de verkouden neuzen,is best lastig daar met het warme weer.